Utspraak op Platt: /afbøːɡn̩/
Verb
Sülven: af·bö·gen
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­bö­gen
PPP:
af­böögt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik böög af
du böögst af
he/se/dat böögt af
wi böögt af
ji böögt af
se böögt af
Vergangen Tiet:
ik böög af
du böögst af
he/se/dat böög af
wi bö­gen af
ji bö­gen af
se bö­gen af
Perfekt:
ik bün af­böögt
du büst af­böögt
he/se/dat is af­böögt
wi sünd af­böögt
ji sünd af­böögt
se sünd af­böögt
Kunjunktiv:
ik böög af
du böögst af
he/se/dat böög af
wi bö­gen af
ji bö­gen af
se bö­gen af
Imperativ:
böög af!
böögt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + bögen