Utspraak op Platt: /afbʊxtn̩/
Verb
Sülven: af·buch·ten
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afdelen
to’n Bispeel dör Hecken en Deel von en Ruum oder en Wisch
düütsch:
abteilen
abtrennen
Bispelen:
För dat Peerd harrn wi en Platz extra afbucht.

Verbformen:

Infinitiv:
af­buch­ten
PPP:
af­bucht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bucht af
du buchtst af
he/se/dat bucht af
wi bucht af
ji bucht af
se bucht af
Vergangen Tiet:
ik bucht af
du buchtst af
he/se/dat bucht af
wi buch­ten af
ji buch­ten af
se buch­ten af
Perfekt:
ik heff af­bucht
du hest af­bucht
he/se/dat hett af­bucht
wi hebbt af­bucht
ji hebbt af­bucht
se hebbt af­bucht
Kunjunktiv:
ik bucht af
du buchtst af
he/se/dat bucht af
wi buch­ten af
ji buch­ten af
se buch­ten af
Imperativ:
bucht af!
bucht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + buchten
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.