Utspraak op Platt: /affaln̩/
Verb
Sülven: af·fal·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von wat dal fallen
düütsch:
abfallen
herabfallen
nedderlandsch:
afvallen
engelsch:
fall off
Bispelen:
As de Katt in’n Wiehnachtsboom stegen is, sünd de Kugeln all affullen.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dalgahn
von en Weg oder den Grund
düütsch:
abfallen
abschüssig sein
nedderlandsch:
afhellen
engelsch:
decline
Bispelen:
De Wisch fallt hier na’e Beek hen af.

Verbformen:

Infinitiv:
af­fal­len
PPP:
af­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall af
du fall­st af
he/se/dat fall­t af
wi fall­t af
ji fall­t af
se fall­t af
Vergangen Tiet:
ik füll af
du füll­st af
he/se/dat füll af
wi fül­len af
ji fül­len af
se fül­len af
Perfekt:
ik bün af­ful­len
du büst af­ful­len
he/se/dat is af­ful­len
wi sünd af­ful­len
ji sünd af­ful­len
se sünd af­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll af
du füll­st af
he/se/dat füll af
wi fül­len af
ji fül­len af
se fül­len af
Imperativ:
fall af!
fall­t af!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
af­fal­len
PPP:
af­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall af
du fall­st af
he/se/dat fall­t af
wi fall­t af
ji fall­t af
se fall­t af
Vergangen Tiet:
ik full af
du full­st af
he/se/dat full af
wi ful­len af
ji ful­len af
se ful­len af
Perfekt:
ik bün af­fal­len
du büst af­fal­len
he/se/dat is af­fal­len
wi sünd af­fal­len
ji sünd af­fal­len
se sünd af­fal­len
Kunjunktiv:
ik full af
du full­st af
he/se/dat full af
wi ful­len af
ji ful­len af
se ful­len af
Imperativ:
fall af!
fall­t af!
Prüßisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + fallen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.