Utspraak op Platt: /anhɛbm̩/
Verb
Sülven: an·heb·ben
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Se hett vondaag en Rock an.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Du kannst mi nix anhebben!

Verbformen:

Infinitiv:
an­heb­ben
PPP:
an­hatt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik heff an
du hest an
he/se/dat hett an
wi hebb­t an
ji hebb­t an
se hebb­t an
Vergangen Tiet:
ik harr an
du harr­st an
he/se/dat harr an
wi harr­n an
ji harr­n an
se harr­n an
Perfekt:
ik heff an­hatt
du hest an­hatt
he/se/dat hett an­hatt
wi hebbt an­hatt
ji hebbt an­hatt
se hebbt an­hatt
Kunjunktiv:
ik harr an
du harr­st an
he/se/dat harr an
wi harr­n an
ji harr­n an
se harr­n an
Imperativ:
heff an!
hebb­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + hebben