Utspraak op Platt: /ɡɾɪflaxn̩/
Verb
Sülven: griff·la·chen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Dor grifflacht he sik een.

Verbformen:

Infinitiv:
griff­la­chen
PPP:
griff­lach­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik griff­la­ch
du griff­lach­st
he/se/dat griff­lach­t
wi griff­lach­t
ji griff­lach­t
se griff­lach­t
Vergangen Tiet:
ik griff­la­ch
du griff­lach­st
he/se/dat griff­la­ch
wi griff­la­chen
ji griff­la­chen
se griff­la­chen
Perfekt:
ik heff griff­lach­t
du hest griff­lach­t
he/se/dat hett griff­lach­t
wi hebbt griff­lach­t
ji hebbt griff­lach­t
se hebbt griff­lach­t
Kunjunktiv:
ik griff­la­ch
du griff­lach­st
he/se/dat griff­la­ch
wi griff­la­chen
ji griff­la­chen
se griff­la­chen
Imperativ:
griff­la­ch!
griff­lach­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: lachen