Utspraak op Platt: /ɾuːtkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: rut·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[3]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
rut­krie­gen
PPP:
rut­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg rut
du krigg­st rut
he/se/dat krigg­t rut
wi kriegt rut
ji kriegt rut
se kriegt rut
Vergangen Tiet:
ik kreeg rut
du kreegst rut
he/se/dat kreeg rut
wi kre­gen rut
ji kre­gen rut
se kre­gen rut
Perfekt:
ik heff rut­kre­gen
du hest rut­kre­gen
he/se/dat hett rut­kre­gen
wi hebbt rut­kre­gen
ji hebbt rut­kre­gen
se hebbt rut­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg rut
du kreegst rut
he/se/dat kreeg rut
wi kre­gen rut
ji kre­gen rut
se kre­gen rut
Imperativ:
krieg rut!
kriegt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + kriegen