Utspraak op Platt: /ʏmbɪn̩/
Verb
Sülven: üm·bin·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­bin­nen
PPP:
üm­bun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik binn üm
du binn­st üm
he/se/dat binn­t üm
wi binn­t üm
ji binn­t üm
se binn­t üm
Vergangen Tiet:
ik bünn üm
du bünn­st üm
he/se/dat bünn üm
wi bün­nen üm
ji bün­nen üm
se bün­nen üm
Perfekt:
ik heff üm­bun­nen
du hest üm­bun­nen
he/se/dat hett üm­bun­nen
wi hebbt üm­bun­nen
ji hebbt üm­bun­nen
se hebbt üm­bun­nen
Kunjunktiv:
ik bünn üm
du bünn­st üm
he/se/dat bünn üm
wi bün­nen üm
ji bün­nen üm
se bün­nen üm
Imperativ:
binn üm!
binn­t üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + binnen