Utspraak op Platt: /ʏmkiːkn̩/
Verb
Sülven: üm·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­kie­ken
PPP:
üm­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek üm
du ki­ckst üm
he/se/dat ki­ckt üm
wi kiekt üm
ji kiekt üm
se kiekt üm
Vergangen Tiet:
ik keek üm
du keekst üm
he/se/dat keek üm
wi ke­ken üm
ji ke­ken üm
se ke­ken üm
Perfekt:
ik heff üm­ke­ken
du hest üm­ke­ken
he/se/dat hett üm­ke­ken
wi hebbt üm­ke­ken
ji hebbt üm­ke­ken
se hebbt üm­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek üm
du keekst üm
he/se/dat keek üm
wi ke­ken üm
ji ke­ken üm
se ke­ken üm
Imperativ:
kiek üm!
kiekt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + kieken