Utspraak op Platt: /fəɾbløːy̯dn̩/
Verb
Sülven: ver·blö·den
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­blö­den
PPP:
ver­blöödt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­blööt
du ver­blödd­st
he/se/dat ver­blödd­t
wi ver­blöödt
ji ver­blöödt
se ver­blöödt
Vergangen Tiet:
ik ver­blööt
du ver­blöödst
he/se/dat ver­blööt
wi ver­blö­den
ji ver­blö­den
se ver­blö­den
Perfekt:
ik heff ver­blöödt
du hest ver­blöödt
he/se/dat hett ver­blöödt
wi hebbt ver­blöödt
ji hebbt ver­blöödt
se hebbt ver­blöödt
Kunjunktiv:
ik ver­blööt
du ver­blöödst
he/se/dat ver­blööt
wi ver­blö­den
ji ver­blö­den
se ver­blö­den
Imperativ:
ver­blööt!
ver­blöödt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + blöden