Utspraak op Platt: /fəɾkɾuːpm̩/
Verb
Sülven: ver·kru·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Katt hett sik ünner’t Bett verkrapen.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­kru­pen
PPP:
ver­kra­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­kruup
du ver­krüpp­st
he/se/dat ver­krüpp­t
wi ver­kruupt
ji ver­kruupt
se ver­kruupt
Vergangen Tiet:
ik ver­krööp
du ver­krööpst
he/se/dat ver­krööp
wi ver­krö­pen
ji ver­krö­pen
se ver­krö­pen
Perfekt:
ik heff ver­kra­pen
du hest ver­kra­pen
he/se/dat hett ver­kra­pen
wi hebbt ver­kra­pen
ji hebbt ver­kra­pen
se hebbt ver­kra­pen
Kunjunktiv:
ik ver­krööp
du ver­krööpst
he/se/dat ver­krööp
wi ver­krö­pen
ji ver­krö­pen
se ver­krö­pen
Imperativ:
ver­kruup!
ver­kruupt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + krupen