Utspraak op Platt: /føː͡ɐlɛɪ̯zn̩/
Verb
Sülven: vör·le·sen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kannst du mi en Geschicht vörlesen?

Verbformen:

Infinitiv:
vör­le­sen
PPP:
vör­leest
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lees vör
du leest vör
he/se/dat leest vör
wi leest vör
ji leest vör
se leest vör
Vergangen Tiet:
ik lees vör
du leest vör
he/se/dat lees vör
wi le­sen vör
ji le­sen vör
se le­sen vör
Perfekt:
ik heff vör­leest
du hest vör­leest
he/se/dat hett vör­leest
wi hebbt vör­leest
ji hebbt vör­leest
se hebbt vör­leest
Kunjunktiv:
ik lees vör
du leest vör
he/se/dat lees vör
wi le­sen vör
ji le­sen vör
se le­sen vör
Imperativ:
lees vör!
leest vör!
Infinitiv:
vör­le­sen
PPP:
vör­le­sen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lees vör
du leest vör
he/se/dat leest vör
wi leest vör
ji leest vör
se leest vör
Vergangen Tiet:
ik lees vör
du leest vör
he/se/dat lees vör
wi le­sen vör
ji le­sen vör
se le­sen vör
Perfekt:
ik heff vör­le­sen
du hest vör­le­sen
he/se/dat hett vör­le­sen
wi hebbt vör­le­sen
ji hebbt vör­le­sen
se hebbt vör­le­sen
Kunjunktiv:
ik lees vör
du leest vör
he/se/dat lees vör
wi le­sen vör
ji le­sen vör
se le­sen vör
Imperativ:
lees vör!
leest vör!
Infinitiv:
vör­le­sen
PPP:
vör­le­sen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik lees vör
du lis­st vör
he/se/dat lis­st vör
wi leest vör
ji leest vör
se leest vör
Vergangen Tiet:
ik lees vör
du leest vör
he/se/dat lees vör
wi le­sen vör
ji le­sen vör
se le­sen vör
Perfekt:
ik heff vör­le­sen
du hest vör­le­sen
he/se/dat hett vör­le­sen
wi hebbt vör­le­sen
ji hebbt vör­le­sen
se hebbt vör­le­sen
Kunjunktiv:
ik lees vör
du leest vör
he/se/dat lees vör
wi le­sen vör
ji le­sen vör
se le­sen vör
Imperativ:
lees vör!
leest vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + lesen