Utspraak op Platt: /føː͡ɐsnakn̩/
Verb
Sülven: vör·sna·cken
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Dor hett he di ja fein wat vörsnackt!

Verbformen:

Infinitiv:
vör­sna­cken
PPP:
vör­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack vör
du sna­ckst vör
he/se/dat sna­ckt vör
wi sna­ckt vör
ji sna­ckt vör
se sna­ckt vör
Vergangen Tiet:
ik snack vör
du sna­ckst vör
he/se/dat snack vör
wi sna­cken vör
ji sna­cken vör
se sna­cken vör
Perfekt:
ik heff vör­sna­ckt
du hest vör­sna­ckt
he/se/dat hett vör­sna­ckt
wi hebbt vör­sna­ckt
ji hebbt vör­sna­ckt
se hebbt vör­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack vör
du sna­ckst vör
he/se/dat snack vör
wi sna­cken vör
ji sna­cken vör
se sna­cken vör
Imperativ:
snack vör!
sna­ckt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + snacken