Utspraak op Platt: /duːn̩/
Verb
Sülven: du·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Kööm duunt goot.

Verbformen:

Infinitiv:
du­nen
PPP:
duunt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik duun
du duunst
he/se/dat duunt
wi duunt
ji duunt
se duunt
Vergangen Tiet:
ik duun
du duunst
he/se/dat duun
wi du­nen
ji du­nen
se du­nen
Perfekt:
ik heff duunt
du hest duunt
he/se/dat hett duunt
wi hebbt duunt
ji hebbt duunt
se hebbt duunt
Kunjunktiv:
ik duun
du duunst
he/se/dat duun
wi du­nen
ji du­nen
se du­nen
Imperativ:
duun!
duunt!

Etymologie:

Woort afleidt von: duun
Identische Wöör ››› dunen ❔︎ dünen ❔︎