Utspraak op Platt: /kɪndskɪnt/
Substantiv
Sülven: Kinds·kind
Plural: Kinds­kin­ner n dat Kinds­kind
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff dree Kinner un twölv Kindskinner!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Kind + Kind