Utspraak op Platt: /kluːtəɾɪç/
Adjektiv
Sülven: klu·te·rig
kluteriger kluterigst
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
in lütte Klütens
düütsch:
klümpig
klumpig
Bispelen:
De Melk is suur, de is ja al ganz kluterig!
Dat Solt is fuchtig worrn, dat is ganz kluterig.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Kluut + -ig

Dubbelwöör:

klüterig
Riemwöör
Identische Wöör ››› klüterig ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.