Utspraak op Platt: /tvaɪ̯ɾiːtn̩/
Verb
Sülven: twei·rie·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mi is de Büx tweireten.

Verbformen:

Infinitiv:
twei­rie­ten
PPP:
twei­re­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik riet twei
du ritt­st twei
he/se/dat ritt twei
wi riet twei
ji riet twei
se riet twei
Vergangen Tiet:
ik reet twei
du reetst twei
he/se/dat reet twei
wi re­ten twei
ji re­ten twei
se re­ten twei
Perfekt:
ik heff twei­re­ten
du hest twei­re­ten
he/se/dat hett twei­re­ten
wi hebbt twei­re­ten
ji hebbt twei­re­ten
se hebbt twei­re­ten
Kunjunktiv:
ik reet twei
du reetst twei
he/se/dat reet twei
wi re­ten twei
ji re­ten twei
se re­ten twei
Imperativ:
riet twei!
riet twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + rieten