Utspraak op Platt: /fəɾʃɾiːm̩/
Verb
Sülven: ver·schrie·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
as Dokter en Middel verordnen
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Dokter hett mi wat verschreven.
[2]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wat dörstreken is, muttst du ignoreren, dor heff ik mi verschreven.
[3]
Randwoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
sik (dör en schrevenen Verdrag) verplichten
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
He harr sik den Düvel verschreven.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­schrie­ven
PPP:
ver­schre­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­schriev
du ver­schriff­st
he/se/dat ver­schriff­t
wi ver­schrievt
ji ver­schrievt
se ver­schrievt
Vergangen Tiet:
ik ver­schreev
du ver­schreevst
he/se/dat ver­schreev
wi ver­schre­ven
ji ver­schre­ven
se ver­schre­ven
Perfekt:
ik heff ver­schre­ven
du hest ver­schre­ven
he/se/dat hett ver­schre­ven
wi hebbt ver­schre­ven
ji hebbt ver­schre­ven
se hebbt ver­schre­ven
Kunjunktiv:
ik ver­schreev
du ver­schreevst
he/se/dat ver­schreev
wi ver­schre­ven
ji ver­schre­ven
se ver­schre­ven
Imperativ:
ver­schriev!
ver­schrievt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + schrieven