Utspraak op Platt: /afmʊnstɐn/
Verb
Sülven: af·muns·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­muns­tern
PPP:
af­muns­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik muns­ter af
du muns­terst af
he/se/dat muns­tert af
wi muns­tert af
ji muns­tert af
se muns­tert af
Vergangen Tiet:
ik muns­ter af
du muns­terst af
he/se/dat muns­ter af
wi muns­tern af
ji muns­tern af
se muns­tern af
Perfekt:
ik heff af­muns­tert
du hest af­muns­tert
he/se/dat hett af­muns­tert
wi hebbt af­muns­tert
ji hebbt af­muns­tert
se hebbt af­muns­tert
Kunjunktiv:
ik muns­ter af
du muns­terst af
he/se/dat muns­ter af
wi muns­tern af
ji muns­tern af
se muns­tern af
Imperativ:
muns­ter af!
muns­tert af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + munstern