Utspraak op Platt: /anampəln/
Verb
Sülven: an·am·peln
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
He ampelt so lang an, as dat man mööglich is.

Verbformen:

Infinitiv:
an­am­peln
PPP:
an­am­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik am­pel an
du am­pelst an
he/se/dat am­pelt an
wi am­pelt an
ji am­pelt an
se am­pelt an
Vergangen Tiet:
ik am­pel an
du am­pelst an
he/se/dat am­pel an
wi am­peln an
ji am­peln an
se am­peln an
Perfekt:
ik heff an­am­pelt
du hest an­am­pelt
he/se/dat hett an­am­pelt
wi hebbt an­am­pelt
ji hebbt an­am­pelt
se hebbt an­am­pelt
Kunjunktiv:
ik am­pel an
du am­pelst an
he/se/dat am­pel an
wi am­peln an
ji am­peln an
se am­peln an
Imperativ:
am­pel an!
am­pelt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + ampeln