Utspraak op Platt: /tɾʏɡstɛln̩/
Verb
Sülven: trügg·stel·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
In’n Harvst warrt de Klock een Stünn trüggstellt.

Verbformen:

Infinitiv:
trüg­g­stel­len
PPP:
trüg­g­stell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stell trügg
du stell­st trügg
he/se/dat stell­t trügg
wi stell­t trügg
ji stell­t trügg
se stell­t trügg
Vergangen Tiet:
ik stell trügg
du stell­st trügg
he/se/dat stell trügg
wi stel­len trügg
ji stel­len trügg
se stel­len trügg
Perfekt:
ik heff trüg­g­stell­t
du hest trüg­g­stell­t
he/se/dat hett trüg­g­stell­t
wi hebbt trüg­g­stell­t
ji hebbt trüg­g­stell­t
se hebbt trüg­g­stell­t
Kunjunktiv:
ik stell trügg
du stell­st trügg
he/se/dat stell trügg
wi stel­len trügg
ji stel­len trügg
se stel­len trügg
Imperativ:
stell trügg!
stell­t trügg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: trügg + stellen