Utspraak op Platt: /tɾʏɡbɾɪnɡn̩/
Verb
Sülven: trügg·brin·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff em von tohuus afhaalt un ok wedder trüggbröcht.

Verbformen:

Infinitiv:
trüg­g­brin­gen
PPP:
trüg­g­bröch­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bring trügg
du bringst trügg
he/se/dat bringt trügg
wi bringt trügg
ji bringt trügg
se bringt trügg
Vergangen Tiet:
ik brö­ch trügg
du bröch­st trügg
he/se/dat brö­ch trügg
wi brö­chen trügg
ji brö­chen trügg
se brö­chen trügg
Perfekt:
ik heff trüg­g­bröch­t
du hest trüg­g­bröch­t
he/se/dat hett trüg­g­bröch­t
wi hebbt trüg­g­bröch­t
ji hebbt trüg­g­bröch­t
se hebbt trüg­g­bröch­t
Kunjunktiv:
ik brö­ch trügg
du bröch­st trügg
he/se/dat brö­ch trügg
wi brö­chen trügg
ji brö­chen trügg
se brö­chen trügg
Imperativ:
bring trügg!
bringt trügg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: trügg + bringen