Utspraak op Platt: /afʃuːm̩/
Verb
Sülven: af·schu·ven
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
looswarrn
en Person
düütsch:
abschieben
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von wat weg schuven
düütsch:
abschieben
wegschieben
Bispelen:
Wi mööt dat Schapp von’e Wand afschuven.

Verbformen:

Infinitiv:
af­schu­ven
PPP:
af­scha­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schuuv af
du schuff­st af
he/se/dat schuff­t af
wi schuuvt af
ji schuuvt af
se schuuvt af
Vergangen Tiet:
ik schööv af
du schöövst af
he/se/dat schööv af
wi schö­ven af
ji schö­ven af
se schö­ven af
Perfekt:
ik heff af­scha­ven
du hest af­scha­ven
he/se/dat hett af­scha­ven
wi hebbt af­scha­ven
ji hebbt af­scha­ven
se hebbt af­scha­ven
Kunjunktiv:
ik schööv af
du schöövst af
he/se/dat schööv af
wi schö­ven af
ji schö­ven af
se schö­ven af
Imperativ:
schuuv af!
schuuvt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schuven
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.