Utspraak op Platt: /fəɾknuːtʃn̩/
Verb
Sülven: ver·knuut·schen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
tohoopdrücken, dat dat Folen kriggt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­knuut­schen
PPP:
ver­knuutscht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­knuutsch
du ver­knuutschst
he/se/dat ver­knuutscht
wi ver­knuutscht
ji ver­knuutscht
se ver­knuutscht
Vergangen Tiet:
ik ver­knuutsch
du ver­knuutschst
he/se/dat ver­knuutsch
wi ver­knuut­schen
ji ver­knuut­schen
se ver­knuut­schen
Perfekt:
ik heff ver­knuutscht
du hest ver­knuutscht
he/se/dat hett ver­knuutscht
wi hebbt ver­knuutscht
ji hebbt ver­knuutscht
se hebbt ver­knuutscht
Kunjunktiv:
ik ver­knuutsch
du ver­knuutschst
he/se/dat ver­knuutsch
wi ver­knuut­schen
ji ver­knuut­schen
se ver­knuut­schen
Imperativ:
ver­knuutsch!
ver­knuutscht!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + knuutschen