Utspraak op Platt: /hɛ͡ɐkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: her·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Wo hest du de Bruusch denn herkregen?
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He kreeg de Luup her un keek sik dat nipp an.

Verbformen:

Infinitiv:
her­krie­gen
PPP:
her­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg her
du krigg­st her
he/se/dat krigg­t her
wi kriegt her
ji kriegt her
se kriegt her
Vergangen Tiet:
ik kreeg her
du kreegst her
he/se/dat kreeg her
wi kre­gen her
ji kre­gen her
se kre­gen her
Perfekt:
ik heff her­kre­gen
du hest her­kre­gen
he/se/dat hett her­kre­gen
wi hebbt her­kre­gen
ji hebbt her­kre­gen
se hebbt her­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg her
du kreegst her
he/se/dat kreeg her
wi kre­gen her
ji kre­gen her
se kre­gen her
Imperativ:
krieg her!
kriegt her!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: her + kriegen