Utspraak op Platt: /uːtføːy̯ɾən/
Verb
Sülven: ut·föh·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­föh­ren
PPP:
ut­föhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik föhr ut
du föhrst ut
he/se/dat föhrt ut
wi föhrt ut
ji föhrt ut
se föhrt ut
Vergangen Tiet:
ik föhr ut
du föhrst ut
he/se/dat föhr ut
wi föh­ren ut
ji föh­ren ut
se föh­ren ut
Perfekt:
ik heff ut­föhrt
du hest ut­föhrt
he/se/dat hett ut­föhrt
wi hebbt ut­föhrt
ji hebbt ut­föhrt
se hebbt ut­föhrt
Kunjunktiv:
ik föhr ut
du föhrst ut
he/se/dat föhr ut
wi föh­ren ut
ji föh­ren ut
se föh­ren ut
Imperativ:
föhr ut!
föhrt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + föhren