Utspraak op Platt: /ɪnhɔu̯ln̩/
Verb
Sülven: in·ho·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
gegen wat nich verstöten
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Is dat Water koolt? — Muttst maal de Hand inholen.

Verbformen:

Infinitiv:
in­ho­len
PPP:
in­ho­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hool in
du höll­st in
he/se/dat höll­t in
wi hoolt in
ji hoolt in
se hoolt in
Vergangen Tiet:
ik hööl in
du höölst in
he/se/dat hööl in
wi hö­len in
ji hö­len in
se hö­len in
Perfekt:
ik heff in­ho­len
du hest in­ho­len
he/se/dat hett in­ho­len
wi hebbt in­ho­len
ji hebbt in­ho­len
se hebbt in­ho­len
Kunjunktiv:
ik hööl in
du höölst in
he/se/dat hööl in
wi hö­len in
ji hö­len in
se hö­len in
Imperativ:
hool in!
hoolt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + holen