Utspraak op Platt: /ɾɔu̯pm̩/
Verb
Sülven: ro·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ro­pen
PPP:
ro­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik roop
du röpp­st
he/se/dat röpp­t
wi roopt
ji roopt
se roopt
Vergangen Tiet:
ik rööp
du rööpst
he/se/dat rööp
wi rö­pen
ji rö­pen
se rö­pen
Perfekt:
ik heff ro­pen
du hest ro­pen
he/se/dat hett ro­pen
wi hebbt ro­pen
ji hebbt ro­pen
se hebbt ro­pen
Kunjunktiv:
ik rööp
du rööpst
he/se/dat rööp
wi rö­pen
ji rö­pen
se rö­pen
Imperativ:
roop!
roopt!

Etymologie:

Utwickelt ut:
middelnedderdüütsch: rōpen, ‚ropen‘
ooltsassisch: hrōpan, ‚ropen‘
indogermaansch: *kar(ə), ‚röhmen‘