Utspraak op Platt: /uːtklɔu̯kn̩/
Verb
Sülven: ut·klo·ken
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Ik heff en Plaan utklookt!

Verbformen:

Infinitiv:
ut­klo­ken
PPP:
ut­klookt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klook ut
du klookst ut
he/se/dat klookt ut
wi klookt ut
ji klookt ut
se klookt ut
Vergangen Tiet:
ik klook ut
du klookst ut
he/se/dat klook ut
wi klo­ken ut
ji klo­ken ut
se klo­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­klookt
du hest ut­klookt
he/se/dat hett ut­klookt
wi hebbt ut­klookt
ji hebbt ut­klookt
se hebbt ut­klookt
Kunjunktiv:
ik klook ut
du klookst ut
he/se/dat klook ut
wi klo­ken ut
ji klo­ken ut
se klo­ken ut
Imperativ:
klook ut!
klookt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + klook