Utspraak op Platt: /ʏmhaŋn̩/
Verb
Sülven: üm·han·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­han­gen
PPP:
üm­hun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik han­g üm
du han­gst üm
he/se/dat han­gt üm
wi han­gt üm
ji han­gt üm
se han­gt üm
Vergangen Tiet:
ik hün­g üm
du hün­gst üm
he/se/dat hün­g üm
wi hün­gen üm
ji hün­gen üm
se hün­gen üm
Perfekt:
ik heff üm­hun­gen
du hest üm­hun­gen
he/se/dat hett üm­hun­gen
wi hebbt üm­hun­gen
ji hebbt üm­hun­gen
se hebbt üm­hun­gen
Kunjunktiv:
ik hün­g üm
du hün­gst üm
he/se/dat hün­g üm
wi hün­gen üm
ji hün­gen üm
se hün­gen üm
Imperativ:
han­g üm!
han­gt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + hangen