Utspraak op Platt: /afmɔːkn̩/
Verb
Sülven: af·ma·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­ma­ken
PPP:
af­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik maak af
du maakst af
he/se/dat maakt af
wi maakt af
ji maakt af
se maakt af
Vergangen Tiet:
ik möök af
du möökst af
he/se/dat möök af
wi mö­ken af
ji mö­ken af
se mö­ken af
Perfekt:
ik heff af­maakt
du hest af­maakt
he/se/dat hett af­maakt
wi hebbt af­maakt
ji hebbt af­maakt
se hebbt af­maakt
Kunjunktiv:
ik möök af
du möökst af
he/se/dat möök af
wi mö­ken af
ji mö­ken af
se mö­ken af
Imperativ:
maak af!
maakt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + maken