Utspraak op Platt: /afbɾɛn̩/
Verb
Sülven: af·bren·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Brand toschannen gahn
düütsch:
abbrennen
niederbrennen
nedderlandsch:
afbranden
engelsch:
burn down
Bispelen:
De Schüün is in de Nacht afbrennt.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit Füür afmaken
düütsch:
absengen
abflammen
nedderlandsch:
schroeien
zengen
engelsch:
singe off
scorch off
Bispelen:
He hett de Spieren von de Goos afbrennt.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Marshall Astor - Food Fetishist, CC BY-SA 2.0

Verbformen:

Infinitiv:
af­bren­nen
PPP:
af­brenn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik brenn af
du brenn­st af
he/se/dat brenn­t af
wi brenn­t af
ji brenn­t af
se brenn­t af
Vergangen Tiet:
ik brenn af
du brenn­st af
he/se/dat brenn af
wi bren­nen af
ji bren­nen af
se bren­nen af
Perfekt:
ik bün af­brenn­t
du büst af­brenn­t
he/se/dat is af­brenn­t
wi sünd af­brenn­t
ji sünd af­brenn­t
se sünd af­brenn­t
Kunjunktiv:
ik brenn af
du brenn­st af
he/se/dat brenn af
wi bren­nen af
ji bren­nen af
se bren­nen af
Imperativ:
brenn af!
brenn­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + brennen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.