Utspraak op Platt: /klaʊ̯ən/
Verb
Sülven: klau·en
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He klaut sik an’n Kopp.

Verbformen:

Infinitiv:
klau­en
PPP:
klaut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klau
du klaust
he/se/dat klaut
wi klaut
ji klaut
se klaut
Vergangen Tiet:
ik klau
du klaust
he/se/dat klau
wi klaun
ji klaun
se klaun
Perfekt:
ik heff klaut
du hest klaut
he/se/dat hett klaut
wi hebbt klaut
ji hebbt klaut
se hebbt klaut
Kunjunktiv:
ik klau
du klaust
he/se/dat klau
wi klaun
ji klaun
se klaun
Imperativ:
klau!
klaut!

Etymologie:

Woort afleidt von: Klau