Utspraak op Platt: /afva͡ɐn/
Verb
Sülven: af·warrn
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afwennen
düütsch:
abgewöhnen
eine Gewohnheit
ablegen
eine Gewohnheit
Bispelen:
He kann dat Smöken eenfach nich afwarrn.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
frömd warrn
düütsch:
fremd werden
entfremden
Bispelen:
In de Schooltiet weren Korl un ik gode Frünn. Aver later sünd wi uns bilütten afworrn.

Verbformen:

Infinitiv:
af­warr­n
PPP:
af­worr­n
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik warr af
du warr­st af
he/se/dat warr­t af
wi warr­t af
ji warr­t af
se warr­t af
Vergangen Tiet:
ik wöör af
du wöörst af
he/se/dat wöör af
wi wö­ren af
ji wö­ren af
se wö­ren af
Perfekt:
ik bün af­worr­n
du büst af­worr­n
he/se/dat is af­worr­n
wi sünd af­worr­n
ji sünd af­worr­n
se sünd af­worr­n
Kunjunktiv:
ik wöör af
du wöörst af
he/se/dat wöör af
wi wö­ren af
ji wö­ren af
se wö­ren af
Imperativ:
warr af!
warr­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + warrn
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.