Utspraak op Platt: /fəɾjuːxhaɪ̯n/
Verb
Sülven: ver·juuch·hein
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­juuch­hein
PPP:
ver­juuch­heit
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­juuch­hei
du ver­juuch­heist
he/se/dat ver­juuch­heit
wi ver­juuch­heit
ji ver­juuch­heit
se ver­juuch­heit
Vergangen Tiet:
ik ver­juuch­hei
du ver­juuch­heist
he/se/dat ver­juuch­hei
wi ver­juuch­hein
ji ver­juuch­hein
se ver­juuch­hein
Perfekt:
ik heff ver­juuch­heit
du hest ver­juuch­heit
he/se/dat hett ver­juuch­heit
wi hebbt ver­juuch­heit
ji hebbt ver­juuch­heit
se hebbt ver­juuch­heit
Kunjunktiv:
ik ver­juuch­hei
du ver­juuch­heist
he/se/dat ver­juuch­hei
wi ver­juuch­hein
ji ver­juuch­hein
se ver­juuch­hein
Imperativ:
ver­juuch­hei!
ver­juuch­heit!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + juuchen