Utspraak op Platt: /afuːln̩/
Verb
Sülven: af·u·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­u­len
PPP:
af­uult
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik uul af
du uulst af
he/se/dat uult af
wi uult af
ji uult af
se uult af
Vergangen Tiet:
ik uul af
du uulst af
he/se/dat uul af
wi u­len af
ji u­len af
se u­len af
Perfekt:
ik heff af­uult
du hest af­uult
he/se/dat hett af­uult
wi hebbt af­uult
ji hebbt af­uult
se hebbt af­uult
Kunjunktiv:
ik uul af
du uulst af
he/se/dat uul af
wi u­len af
ji u­len af
se u­len af
Imperativ:
uul af!
uult af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + ulen