Utspraak op Platt: /øːvɐlɛɡn̩/
Verb
Sülven: ö·ver·leg·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Dor mööt wi wat överleggen, ans fallt dor noch een rin.

Verbformen:

Infinitiv:
ö­ver­leg­gen
PPP:
ö­ver­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik legg över
du legg­st över
he/se/dat legg­t över
wi legg­t över
ji legg­t över
se legg­t över
Vergangen Tiet:
ik leed över
du leedst över
he/se/dat leed över
wi le­den över
ji le­den över
se le­den över
Perfekt:
ik heff ö­ver­legg­t
du hest ö­ver­legg­t
he/se/dat hett ö­ver­legg­t
wi hebbt ö­ver­legg­t
ji hebbt ö­ver­legg­t
se hebbt ö­ver­legg­t
Kunjunktiv:
ik leed över
du leedst över
he/se/dat leed över
wi le­den över
ji le­den över
se le­den över
Imperativ:
legg över!
legg­t över!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: över + leggen
Identische Wöör ››› överleggen ❔︎