Utspraak op Platt: /uːtsmaxtn̩/
Verb
Sülven: ut·smach·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff al veel to lang nix mehr eten! Ik bün ganz utsmacht.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­smach­ten
PPP:
ut­smacht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smacht ut
du smachtst ut
he/se/dat smacht ut
wi smacht ut
ji smacht ut
se smacht ut
Vergangen Tiet:
ik smacht ut
du smachtst ut
he/se/dat smacht ut
wi smach­ten ut
ji smach­ten ut
se smach­ten ut
Perfekt:
ik bün ut­smacht
du büst ut­smacht
he/se/dat is ut­smacht
wi sünd ut­smacht
ji sünd ut­smacht
se sünd ut­smacht
Kunjunktiv:
ik smacht ut
du smachtst ut
he/se/dat smacht ut
wi smach­ten ut
ji smach­ten ut
se smach­ten ut
Imperativ:
smacht ut!
smacht ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + smachten