Utspraak op Platt: /dɔːlbʊkn̩/
Verb
Sülven: dal·bu·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
As he sik dalbucken deed, is em de Naht von de Büx reten.

Verbformen:

Infinitiv:
dal­bu­cken
PPP:
dal­bu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik buck dal
du bu­ckst dal
he/se/dat bu­ckt dal
wi bu­ckt dal
ji bu­ckt dal
se bu­ckt dal
Vergangen Tiet:
ik buck dal
du bu­ckst dal
he/se/dat buck dal
wi bu­cken dal
ji bu­cken dal
se bu­cken dal
Perfekt:
ik heff dal­bu­ckt
du hest dal­bu­ckt
he/se/dat hett dal­bu­ckt
wi hebbt dal­bu­ckt
ji hebbt dal­bu­ckt
se hebbt dal­bu­ckt
Kunjunktiv:
ik buck dal
du bu­ckst dal
he/se/dat buck dal
wi bu­cken dal
ji bu­cken dal
se bu­cken dal
Imperativ:
buck dal!
bu­ckt dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + bucken