Utspraak op Platt: /dɔːlspøːln̩/
Verb
Sülven: dal·spö·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi hebbt dat Eten mit en goden Bramwien dalspöölt.

Verbformen:

Infinitiv:
dal­spö­len
PPP:
dal­spöölt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spööl dal
du spöölst dal
he/se/dat spöölt dal
wi spöölt dal
ji spöölt dal
se spöölt dal
Vergangen Tiet:
ik spööl dal
du spöölst dal
he/se/dat spööl dal
wi spö­len dal
ji spö­len dal
se spö­len dal
Perfekt:
ik heff dal­spöölt
du hest dal­spöölt
he/se/dat hett dal­spöölt
wi hebbt dal­spöölt
ji hebbt dal­spöölt
se hebbt dal­spöölt
Kunjunktiv:
ik spööl dal
du spöölst dal
he/se/dat spööl dal
wi spö­len dal
ji spö­len dal
se spö­len dal
Imperativ:
spööl dal!
spöölt dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + spölen