Utspraak op Platt: /ɪnsnakn̩/
Verb
Sülven: in·sna·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He hett so lang op ehr insnackt, bet se nageven hett.

Verbformen:

Infinitiv:
in­sna­cken
PPP:
in­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack in
du sna­ckst in
he/se/dat sna­ckt in
wi sna­ckt in
ji sna­ckt in
se sna­ckt in
Vergangen Tiet:
ik snack in
du sna­ckst in
he/se/dat snack in
wi sna­cken in
ji sna­cken in
se sna­cken in
Perfekt:
ik heff in­sna­ckt
du hest in­sna­ckt
he/se/dat hett in­sna­ckt
wi hebbt in­sna­ckt
ji hebbt in­sna­ckt
se hebbt in­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack in
du sna­ckst in
he/se/dat snack in
wi sna­cken in
ji sna­cken in
se sna­cken in
Imperativ:
snack in!
sna­ckt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + snacken