Utspraak op Platt: /vɛçnɛɪ̯m̩/
Verb
Sülven: weg·neh·men
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett mi mien Botterbroot wegnahmen!

Verbformen:

Infinitiv:
weg­neh­men
PPP:
weg­nah­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik nehm weg
du nimm­st weg
he/se/dat nimm­t weg
wi nehmt weg
ji nehmt weg
se nehmt weg
Vergangen Tiet:
ik nöhm weg
du nöhmst weg
he/se/dat nöhm weg
wi nöh­men weg
ji nöh­men weg
se nöh­men weg
Perfekt:
ik heff weg­nah­men
du hest weg­nah­men
he/se/dat hett weg­nah­men
wi hebbt weg­nah­men
ji hebbt weg­nah­men
se hebbt weg­nah­men
Kunjunktiv:
ik nöhm weg
du nöhmst weg
he/se/dat nöhm weg
wi nöh­men weg
ji nöh­men weg
se nöh­men weg
Imperativ:
nehm weg!
nehmt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + nehmen