Utspraak op Platt: /uːtstɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: ut·ste·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Lütte Snigg, steek diene Höörn ut!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik steek di de Ogen ut!

Verbformen:

Infinitiv:
ut­ste­ken
PPP:
ut­ste­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik steek ut
du sti­ckst ut
he/se/dat sti­ckt ut
wi steekt ut
ji steekt ut
se steekt ut
Vergangen Tiet:
ik stöök ut
du stöökst ut
he/se/dat stöök ut
wi stö­ken ut
ji stö­ken ut
se stö­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­ste­ken
du hest ut­ste­ken
he/se/dat hett ut­ste­ken
wi hebbt ut­ste­ken
ji hebbt ut­ste­ken
se hebbt ut­ste­ken
Kunjunktiv:
ik stöök ut
du stöökst ut
he/se/dat stöök ut
wi stö­ken ut
ji stö­ken ut
se stö­ken ut
Imperativ:
steek ut!
steekt ut!
Infinitiv:
ut­ste­ken
PPP:
ut­sta­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik steek ut
du sti­ckst ut
he/se/dat sti­ckt ut
wi steekt ut
ji steekt ut
se steekt ut
Vergangen Tiet:
ik stöök ut
du stöökst ut
he/se/dat stöök ut
wi stö­ken ut
ji stö­ken ut
se stö­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­sta­ken
du hest ut­sta­ken
he/se/dat hett ut­sta­ken
wi hebbt ut­sta­ken
ji hebbt ut­sta­ken
se hebbt ut­sta­ken
Kunjunktiv:
ik stöök ut
du stöökst ut
he/se/dat stöök ut
wi stö­ken ut
ji stö­ken ut
se stö­ken ut
Imperativ:
steek ut!
steekt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + steken