Utspraak op Platt: /kɔtmɔːkn̩/
Verb
Sülven: kott·ma·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Ik heff Holt kottmaakt.

Verbformen:

Infinitiv:
kott­ma­ken
PPP:
kott­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik maak kott
du maakst kott
he/se/dat maakt kott
wi maakt kott
ji maakt kott
se maakt kott
Vergangen Tiet:
ik möök kott
du möökst kott
he/se/dat möök kott
wi mö­ken kott
ji mö­ken kott
se mö­ken kott
Perfekt:
ik heff kott­maakt
du hest kott­maakt
he/se/dat hett kott­maakt
wi hebbt kott­maakt
ji hebbt kott­maakt
se hebbt kott­maakt
Kunjunktiv:
ik möök kott
du möökst kott
he/se/dat möök kott
wi mö­ken kott
ji mö­ken kott
se mö­ken kott
Imperativ:
maak kott!
maakt kott!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: kott + maken