Utspraak op Platt: /uːtluːkn̩/
Verb
Sülven: ut·lu·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­lu­ken
PPP:
ut­la­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik luuk ut
du lü­ckst ut
he/se/dat lü­ckt ut
wi luukt ut
ji luukt ut
se luukt ut
Vergangen Tiet:
ik löök ut
du löökst ut
he/se/dat löök ut
wi lö­ken ut
ji lö­ken ut
se lö­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­la­ken
du hest ut­la­ken
he/se/dat hett ut­la­ken
wi hebbt ut­la­ken
ji hebbt ut­la­ken
se hebbt ut­la­ken
Kunjunktiv:
ik löök ut
du löökst ut
he/se/dat löök ut
wi lö­ken ut
ji lö­ken ut
se lö­ken ut
Imperativ:
luuk ut!
luukt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + luken