Utspraak op Platt: /ɾaməln/
Verb
Sülven: ram·meln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Kniepen sünd an’t Rammeln.

Verbformen:

Infinitiv:
ram­meln
PPP:
ram­melt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ram­mel
du ram­melst
he/se/dat ram­melt
wi ram­melt
ji ram­melt
se ram­melt
Vergangen Tiet:
ik ram­mel
du ram­melst
he/se/dat ram­mel
wi ram­meln
ji ram­meln
se ram­meln
Perfekt:
ik heff ram­melt
du hest ram­melt
he/se/dat hett ram­melt
wi hebbt ram­melt
ji hebbt ram­melt
se hebbt ram­melt
Kunjunktiv:
ik ram­mel
du ram­melst
he/se/dat ram­mel
wi ram­meln
ji ram­meln
se ram­meln
Imperativ:
ram­mel!
ram­melt!