Utspraak op Platt: /uːthɔːln̩/
Verb
Sülven: ut·ha·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett uthaalt un wull mi een langen.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­ha­len
PPP:
ut­haalt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik haal ut
du haalst ut
he/se/dat haalt ut
wi haalt ut
ji haalt ut
se haalt ut
Vergangen Tiet:
ik heel ut
du heelst ut
he/se/dat heel ut
wi he­len ut
ji he­len ut
se he­len ut
Perfekt:
ik heff ut­haalt
du hest ut­haalt
he/se/dat hett ut­haalt
wi hebbt ut­haalt
ji hebbt ut­haalt
se hebbt ut­haalt
Kunjunktiv:
ik heel ut
du heelst ut
he/se/dat heel ut
wi he­len ut
ji he­len ut
se he­len ut
Imperativ:
haal ut!
haalt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + halen