Utspraak op Platt: /ɔpvɪpm̩/
Verb
Sülven: op·wip·pen
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Wippen hoogkriegen
Bispelen:
He hett mit de Mestfork Mecken opwippt.

Verbformen:

Infinitiv:
op­wip­pen
PPP:
op­wipp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wipp op
du wipp­st op
he/se/dat wipp­t op
wi wipp­t op
ji wipp­t op
se wipp­t op
Vergangen Tiet:
ik wipp op
du wipp­st op
he/se/dat wipp op
wi wip­pen op
ji wip­pen op
se wip­pen op
Perfekt:
ik heff op­wipp­t
du hest op­wipp­t
he/se/dat hett op­wipp­t
wi hebbt op­wipp­t
ji hebbt op­wipp­t
se hebbt op­wipp­t
Kunjunktiv:
ik wipp op
du wipp­st op
he/se/dat wipp op
wi wip­pen op
ji wip­pen op
se wip­pen op
Imperativ:
wipp op!
wipp­t op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + wippen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.