Utspraak op Platt: /afɾʊbəln/
Verb
Sülven: af·rub·beln
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör gau rieven dröög maken
düütsch:
abrubbeln
nedderlandsch:
afwrijven
engelsch:
rub down
Bispelen:
Na’t Baden hett Mudder uns mit den Handook afrubbelt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­rub­beln
PPP:
af­rub­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rub­bel af
du rub­belst af
he/se/dat rub­belt af
wi rub­belt af
ji rub­belt af
se rub­belt af
Vergangen Tiet:
ik rub­bel af
du rub­belst af
he/se/dat rub­bel af
wi rub­beln af
ji rub­beln af
se rub­beln af
Perfekt:
ik heff af­rub­belt
du hest af­rub­belt
he/se/dat hett af­rub­belt
wi hebbt af­rub­belt
ji hebbt af­rub­belt
se hebbt af­rub­belt
Kunjunktiv:
ik rub­bel af
du rub­belst af
he/se/dat rub­bel af
wi rub­beln af
ji rub­beln af
se rub­beln af
Imperativ:
rub­bel af!
rub­belt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + rubbeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.