Utspraak op Platt: /ɾaflɔu̯pm̩/
Verb
Sülven: raf·lo·pen
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Dat Ies löppt mi an de Waffel raf.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He is den Afhang raflopen na’e Beek.

Verbformen:

Infinitiv:
raf­lo­pen
PPP:
raf­lo­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik loop raf
du löpp­st raf
he/se/dat löpp­t raf
wi loopt raf
ji loopt raf
se loopt raf
Vergangen Tiet:
ik lööp raf
du lööpst raf
he/se/dat lööp raf
wi lö­pen raf
ji lö­pen raf
se lö­pen raf
Perfekt:
ik bün raf­lo­pen
du büst raf­lo­pen
he/se/dat is raf­lo­pen
wi sünd raf­lo­pen
ji sünd raf­lo­pen
se sünd raf­lo­pen
Kunjunktiv:
ik lööp raf
du lööpst raf
he/se/dat lööp raf
wi lö­pen raf
ji lö­pen raf
se lö­pen raf
Imperativ:
loop raf!
loopt raf!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: raf + lopen