Utspraak op Platt: /ansmiːtn̩/
Verb
Sülven: an·smie·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­smie­ten
PPP:
an­sme­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smiet an
du smitt­st an
he/se/dat smitt an
wi smiet an
ji smiet an
se smiet an
Vergangen Tiet:
ik smeet an
du smeetst an
he/se/dat smeet an
wi sme­ten an
ji sme­ten an
se sme­ten an
Perfekt:
ik heff an­sme­ten
du hest an­sme­ten
he/se/dat hett an­sme­ten
wi hebbt an­sme­ten
ji hebbt an­sme­ten
se hebbt an­sme­ten
Kunjunktiv:
ik smeet an
du smeetst an
he/se/dat smeet an
wi sme­ten an
ji sme­ten an
se sme­ten an
Imperativ:
smiet an!
smiet an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + smieten